ภาษามลายู

ภาษามาเลย์ หรือ ภาษามลายู (มาเลย์: Bahasa Melayu)

    เป็นภาษากลุ่มออสโตรนีเชียน ที่พูดโดยชนชาติมลายูซึ่งเป็นชนพื้นเมืองของคาบสมุทรมลายู ทางใต้ของประเทศไทย ประเทศสิงคโปร์ และบางส่วนของเกาะสุมาตรา เป็นภาษาทางการของประเทศมาเลเซียและประเทศบรูไน และเป็น 1 ใน 4 ภาษาทางการของประเทศสิงคโปร์ นอกจากนี้ยังใช้เป็นที่แพร่หลายในประเทศติมอร์-เลสเต
ในการใช้ภาษาเกมทั่วไป ถือว่าเหมือนกัน หรือสื่อสารเข้าใจกันได้กับภาษาอินโดนีเซีย (บาฮาซาอินโดนีเซีย) อันเป็นภาษาทางการของประเทศอินโดนีเซีย แต่ใช้ชื่อแยกต่างกันด้วยเหตุผลทางการเมือง อย่างไรก็ตาม เมื่ออยู่ในพื้นที่ต่างกัน การใช้ภาษา รสนิยมทางภาษา จึงแตกต่างกันไป แต่ไม่มากหนัก มาตรฐานอย่างเป็นทางการของภาษามลายูนั้น มีการตกลงร่วมกันระหว่างอินโดนีเซีย มาเลเซีย และบรูไน ว่าใช้บาฮาซารีเยา (Bahasa Riau) เป็นมาตรฐาน อันเป็นภาษาของหมู่เกาะรีเยา ซึ่งถือว่าเป็นต้นกำเนิดของภาษามลายูมาช้านาน

มนุษย์กลุ่มแรกๆในคาบสมุทรมลายู

ภาษามลายูในถิ่นปาตานี 

     เป็นภาษามลายูถิ่นที่ชาวไทยมุสลิมส่วนใหญ่ใช้พูดกันในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย 

ได้แก่ ปัตตานียะลา และนราธิวาส นับเป็นสมบัติล้ำค่าของชาวไทยเชื้อสายมลายู

ภาษามลายูถิ่นปาตานียังคงทำหน้าที่หลักเช่นเดียวกับภาษาอื่นๆ คือเป็นสื่อในการแสดงความคิด ความรู้สึก อารมณ์ และความต้องการ เป็นต้น นอกจากนี้ภาษามลายูถิ่นยังถูกใช้เป็นสื่อเพื่อจุดประสงค์เชิงพาณิชย์และจิตวิทยาการเมืองการปกครองอีกด้วย ดังจะเห็นได้จากการประชาสัมพันธ์ข่าวสารต่างๆแก่ชาวไทยมุสลิม